زمان شکلی از فعل است که عمل یا حالتی را در زمان نشان می دهد. به طور کلی در زبان انگلیسی سه زمان اصلی وجود دارد: زمان حال، زمان گذشته و زمان آینده.

هر زمان دارای چهار حالت: ساده،استمراری، کامل و کامل استمراری است. زمان های اصلی زمان های واقع شدن فعل را نشان می دهند و چهار حالت مختلف نحوه و چگونگی انجام کار را. با توجه به سه زمان اصلی و چهار حالت هر یک، می توان گفت که در انگلیسی12 زمان به طریق زیر وجود دارد:

 

زمان هاي آینده

آینده ساده (مستقبل ساده)

آینده استمراری

آینده کامل

آینده کامل استمراری

 

زمان هاي گذشته

گذشته ساده (ماضی ساده)

گذشته استمراری

گذشته کامل (ماضی بعید)

گذشته کامل استمراری

 

زمان هاي حال

حال ساده (مضارع)

حال استمراری

حال کامل (ماضی نقلی)

حال کامل استمراری

 

زمان حال ساده

Simple Present Tense

طرز ساختن:

شكل ساده فعل (مصدر بدون to)  +     فاعل

 

تبصره_ در سوم شخص مفرد فعل s  یا  es  می گیرد.

موارد استعمال:

1- برای کارهای عادی و تکراری.در این حالت یکی از قیود تکرار مانند  often، never و غیره بین فاعل و فعل اصلی جمله قرار می گیرد:

I usually go to school at 8 o'clock.

 

2- برای کارهای تغییر ناپذیر و حقیقی:

The earth moves round the sun.

 

3- برای کارهای عادی ولی تغییر پذیر:

He has a lot of friends.

 

4- برای کارهایی که در زمان آینده نزدیک به طور قطع صورت می گیرد:

My friend leaves Tehran for Paris tomorrow.

 

5- افعالی که مربوط به هوش و حواس بوده و یا غیر ارادی باشند با زمان حال بیان می شوند.پاره ای ازاین افعال عبارتند از:

understand, know, notice, mean, want, believe, refuse, have, process, forget, remember, be, wish, consider, forgive, seem, think, imagine, see, hear, feel, smell, taste, suppose, trust, etc.

 

6- برای وقایع تاریخی که در گذشته اتفاق افتاده و گوینده بخواهد آن را برای شنوندگان با اهمیت خاصی بیان کند.

7- برای بیان استعداد و توانایی از زمان حال ساده استفاده می شود:

He solves difficult problems.

 

8 - بعد از حروف ربط زیر اگر فعلی به آینده دلالت کند به جای آینده از حال ساده استفاده می کنند:

After, before, since, as soon as, until, till, as, if, unless, when, whenever

مانند:

He will begin his new jobs as soon as he returns home.

 

 

زمان حال استمراری

Present Continuous Tense

  طرز ساختن:

شكل ing دار فعل اصلي am /are/is + +فاعل

 

موارد استعمال:

1- بیان کارهایی که در لحظه صحبت ناتمام و در حال ادامه است.در این مورد قیدهایی مانند now, at present, for the time being و غیره همراه است:

He is speaking French now.

 

2- بیان کارهایی که هنوز پایان نیافته و برای مدتی ادامه خواهد داشت:

We are studying English these days.

 

3- بیان کارهایی که به صورت عادتی تازه درآمده و احتمالاً زیاد دوان نخواهد داشت:

He is going for a walk once a week.

 

4- بیان کارهایی که در آینده نزدیک صورت می گیرد.در این مورد ذکر قید زمان آینده ضروری است:

They are leaving for London tomorrow.

 

5- افعالی که تحت کنترل بشر نیست و غیر ارادی است در زمان حال استمراری کمتر کاربرد دارد و به جای آن زمان حال ساده به کار می رود:

I forget his name.

 

یادآوری_ در مورد فوق اگر جنبه و معنی ارادی مورد نظر بود زمان حال استمراری (زمان های استمراری) می توان به کار برد:

(فعل  see ارادی است) 

I see he has written the matter.

 

به موضوع رسیدگی می کنم(فعل ارادی است)

I am seeing to the matter.

                        

 

 

 زمان حال کامل (ماضی نقلی)

Present Perfect Tense

طرز ساختن:

اسم مفعول (قسمت سوم فعل اصلي) + have / has + فاعل

 

موارد استعمال:

1- کاری که در زمان گذشته نامعلوم انجام گرفته است:

He has seen this film.

 

2- کاری که در گذسته نزدیک انجام گرفته است.در این مورد معمولاً قید just بین فعل معین و اسم مفعول فعل قرار می گیرد:

He has just begun the work.

3- کاری در گرشته به کرات تکرار شده است:

I have read this novel many times.

 

4- کاری که در گذشته انجام گرفته و اثر آن تا به حال باقی است.در این مورد معمولاً  یکی از حروف اضافه since  یا for به کار برده می شود:

We have studied English since 1970.

 

تبصره1_ در مورد فوق گاهی یکی از فعل های زیر به کار برده می شود:

never, ever, always, recently, lately

He has recently been in America.

 

تبصره2_to be to  در ماضی نقلی به معنی رفتن و از جایی دیدن کردن و to be in  به معنی اقامت کردن است:

از اصفهان دیدن کرده اند.

نظرات شما عزیزان: